Even terug: Hoe hinderen we mensen…

We zorgen ervoor dat mensen niet in hun behoeften kunnen voorzien.

Door de huidige sociale en economische keuzes die we maken in onze samenleving, maken we het voor sommige mensen zeer moeilijk en soms zelfs onmogelijk om in hun behoeften te voorzien. We zien hier op verschillende systeemniveau’s genoeg voorbeelden van.

Binnen organisaties

In organisaties kunnen mensen te maken krijgen met werkdruk of pesten, waardoor de mentale en fysieke gezondheid wordt aangetast.

Veel mensen werken met gevaarlijke stoffen of op gevaarlijke plekken en dit kan leiden tot invaliditeit, ziekte en in ernstige gevallen zelfs tot de dood. Maar denk ook aan geen autonomie in je werk hebben, geestdodend werk moeten doen, seksuele intimidatie of andere vormen van machtsmisbruik. Bij France Telecom pleegde zelfs 18 mensen zelfmoord door de ongezonde treitercultuur.

In de samenleving

Door beleid en/of bezuinigingen van de rijksoverheid kunnen mensen moeilijker toegang krijgen tot een goede gezondheidszorg of zijn daar een te groot deel van het inkomen aan kwijt. Gelijktijdig groeit de armoede hard in Nederland en daarmee neemt de ruimte om invulling te geven aan andere behoeften zoals sport, ontspanning of gezond voedsel ook verder af. We hebben in de afgelopen jaren een flinke toename gezien van mensen met sociaal-psychiatrische klachten, waar geen hulp voor is en die voor toenemende overlast zorgen. Denk ook aan de groeiende groep ouderen en alleenstaande die steeds verder in een isolement raken.

Wereldwijd en in sectoren

Wereldwijd zijn we door de toename van conflicten van religieuze of geopolitieke aard steeds grotere bevolkingsgroepen die op de vlucht moeten. Ze raken daarmee een belangrijk deel van hun middelen kwijt om in hun behoeften te voorzien.

Overal op de wereld zien we nog moderne vormen van slavernij (zoals in de textielindustrie of mijnen) of lopen mensen ernstige gezondheidsrisico’s bij de productie van luxe artikelen (denk aan het verven van leer, delven van kobalt, recyclen van afgedankte goederen etc.). Maar ook de vervuiling van leefgebieden door olie- of schaliegaswinning maakt het mensen onmogelijk om in hun behoefte te voorzien.

We zien dat op verschillende systeemniveaus mensen structureel beperkt worden in het vervullen van hun basisbehoeften. Dit is de 4e kernoorzaak van onduurzaamheid, namelijk; We beperken mensen systematisch om in hun eigen behoefte te kunnen voorzien.